Brabantse zorgverleners werken samen rond ‘ADHD bij Jeugd’

Matthea Vrijmoeth-van Dijk Consultant JGZ

Er wordt in de zorgsector vaak gezegd dat samenwerken één van de belangrijke oplossingen voor de werkdruk en behoud van kwaliteit is. In de regio Midden Brabant brachten ze de theorie in praktijk. Projectleider Ellen Struijcken van koepelorganisatie PRO-RCH vertelt hoe verschillende soorten zorgverleners samen tot betere zorg kwamen voor kinderen met ADHD*.

Gepubliceerd op: Februari 06, 2020


Ellen, waarom is samenwerken rond ‘ADHD bij Jeugd’ zo belangrijk?

'Je ziet een paar dingen. Ten eerste gebeurt er bij het proces van diagnose of behandeling onbedoeld wel eens iets dubbelop of juist niet. Ten tweede zie je dat er niet altijd eenduidige adviezen gegeven worden. Bijvoorbeeld over aanpak van gedrag zegt de ene zorgverlener iets anders dan de andere. Ten derde is het niet efficiënt om allemaal vanuit eigen hokjes te denken. Daarmee zit er dus ook een financieel aspect aan. Ik zie met eigen ogen wat er gebeurt nu er wordt samengewerkt. Men maakt veel meer gebruik van elkaars kennis en doet sneller een beroep op elkaar.'


Hoe lukte het jullie om samen te werken in de regio?

‘Wanneer je heel abstract met elkaar gaat praten over ‘’samenwerken’’ kom je tot niks. Dus de zorgverleners uit Midden-Brabant hebben tegen elkaar gezegd: “Laten we eerst één klein zorgthema pakken, namelijk ADHD bij jeugd en te streven naar verbeteren van zorg en ondersteuning”. Dat was vier jaar geleden.’


Over welk zorgverleners hebben we het?

‘Alle zorgverleners in deze regio (Tilburg, Waalwijk en omliggende dorpen) die bij dit thema betrokken zijn. Dat zijn het ziekenhuis, GGD, GGZ, huisartsen en niet te vergeten de koepelorganisatie PRO-RCH die ikzelf vertegenwoordig.’


Jullie staken de hoofden bij elkaar. En toen?

‘We hebben gedefinieerd wat wij goede zorg voor kinderen met ADHD vinden en bepaald hoe we dat het beste vorm kunnen geven in onze regio. Dat werd een stappenplan met gewenste resultaten. De eerste stap was het inzichtelijk krijgen welke kinderen ADHD hebben en wie hun hoofdbehandelaar is. Een hoofdbehandelaar kan de huisarts zijn, maar ook de psychiater binnen de GGZ of de kinderarts in het ziekenhuis.’


Wat viel er op?

‘Een aantal zaken. Wat soms opviel was dat een kind met medicatie onnodig tot zijn achttiende twee keer per jaar ter controle naar het ziekenhuis moest, terwijl zijn situatie al een tijd stabiel was. Dat betekent dat het kind eigenlijk onder toezicht van de huisartspraktijk kan vallen en de huisarts de halfjaarlijkse controles kan uitvoeren. Ook zagen we af en toe dat kinderen medicatie kregen voorgeschreven zonder dat de huisarts precies zicht had op hoe het met het kind ging. Dit is niet wenselijk, gezien de snelle ontwikkeling die kinderen door maken. Medicatie moet te allen tijde worden gemonitord en waar nodig bijgestuurd. En verder concludeerden we dat we sneller de Jeugd Gezondheidszorg (JGZ) kunnen aanhaken zodat we ADHD en andere problematieken vroeger kunnen signaleren. We zien dat het winst oplevert, zowel in financieel opzicht als in kwaliteit en dat is heel belangrijk voor de gemeente, want zij subsidiëren dit.’


Hoe maken jullie inzichtelijk dat het winst oplevert?

‘Ik heb de huisartsenpraktijken de eerste drie jaar gevraagd of ze een Excel sheet wilden bijhouden met daarop een aantal vaste indicatoren. Dat vonden ze best ingewikkeld. Waar bewaar je het? En hoe laat je er beveiligd meerdere mensen in werken? Het is ook niet gekoppeld aan het Huisartsen informatiesysteem dus er was veel gemor om. Gelukkig werd dat opgelost met VIPLive. Dat systeem zorgde ervoor dat de meeste complexiteit die ik zojuist noemde voor huisartsenpraktijken verdween. De meeste indicatoren die we wilden weten konden we namelijk met het systeem boven water krijgen. Een mooie bijkomstigheid was dat Haspel, een huisartsenorganisatie in een nabijgelegen regio, met een soortgelijke vraag kwam bij VIPLive. Wat ik heel goed vond van VIPLive is dat zij ons in contact brachten met elkaar en naar één oplossing wilden streven terwijl ze ook voor ons en Haspel een aparte oplossing hadden kunnen ontwikkelen. Iets dat vanuit financieel opzicht aantrekkelijker is voor VIPLive lijkt me. Maar ze redeneerden vanuit ons belang, namelijk dat zorgverleners de kosten zo konden delen.’


Hoe ziet de toekomst eruit?

‘Voorlopig gaan we vooral door met uitrollen. Wij van PRO-RCH willen deze aanpak implementeren bij alle 160 huisartspraktijken in de regio en we zitten momenteel op de helft.’


Is samenwerken rond ADHD in Jeugd ook mogelijk in andere regio’s?

‘Ja volgens mij wel! Het is natuurlijk niet simpelweg kopiëren en plakken wat wij doen, want elke regio organiseert het weer nèt iets anders, maar ze kunnen hier zeker ook hun voordeel mee gaan doen.’

*ADHD is een afkorting van Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. Deze benaming is een verzamelnaam voor mensen die snel afgeleid zijn en zich hyperactief gedrag gedragen.

In december 2019 verscheen in het magazine De Eerstelijns een artikel dat gerelateerd is aan het bovenstaande onderwerp: ‘Minder onnodige verwijzingen met poh-ggz-jeugd’